از تشرف قدیس حسن مثله جمکرانی تا دیدار قدیسه برنادت سبیرو
با وجود تفاوت مکان و زمانی حتی عقیدتی یک عنصرمشترک و همینطور
تک مانع موازی خودنمایی می کند!؟
از مسیحیت تا تشیع فیض محور و سنجاق کننده مقوله شریعت ذیل سایه آن
اند .نیز انکار حقیقت تشرف هم آوردن ان قلت بسیار اندر باب صحت و سقم
ماجرا از سوی مدعیان دیانت یعنی قسمی که با دوشیدن احساسات عوام
نان خود را در می آورند موج می زند.
نه شیخ حسن و نه خواهرسبیرو اندر طبقات رسمی روحانیت رتبه بالاتری
از کاردینال و پاپ هم نهاد مرجعیت که نداشتند پس چرا باید اولیاء اعظم
الهی چشمک خاص خود را به ایشان معطوف کنند!؟ آن هم به دوره ای که
نه در حوزه شیعه نه کلیسای نصرانی چهره شاخص و اصطلاحا مجتهد اعلم
جا خوش نکرده همین تفاوت آراء به اشاره نکته سنجانه حضرت آیت الله-
سید صادق روحانی(رحمت الله علیه)موجب سخت گرفتن اندر باب طرح چنین
ادعایی از سمت نهادهای مذهبی رایج و متولیان آن می گشت.
در پاسخ اما بگذار به اشاره ناب مرحوم حاج آقا رضا صدر(ره) بسنده کنم
بدین مزمون که می فرمود:ما اولیاء مذهب خود را در حد اسلام تنزل داده ایم
در حالی که آنها لیدرحرکت انسانی و عام بشری هستند و نشر شریعت اسلام
تنها بخشی از مسئولیت الهی شان.
بله وقتی صحبت از انسانیت بر عالم بودن صرف ارج شمرده شود حسن مثله
و برنادت سبیرو که الظاهر طلبه ای بیش نبودند در انتقال کلام پاک ترن مخلوقات
خلقت بر بزرگان طبقه روحانی بهتر شمرده شدند و چه غم که از ناحیه عوامل و
اتباع آنها بسیار هم دچار ندیده گرفتن حتی آزار گشتند و مگرنه اینکه می فرماید:
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ...
اللهم عجل لولیک الفرج
https://www.namasha.com/v/G49Y1SkN
