تقدیم به هر آن والدینی که چون من اولاد از دست داده...
لیلای شهر خاموش...چشمان گشته مدهوش
رفتی و باز خواندی....یادم تو را فراموش
بی هر نوا و چاوش...صوت تو مانده بر گوش
زنگی چنین ز عشق است...بر روزنم چو درپوش
پا را مکش غزل جوش...خم خانه ات همه نوش
هرشب مرا چنان دوش...بندی و جنس پاپوش
سروده شیخ سعیدحریری اصل.مهرگان1401ش
کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبِّک ذوالجلالِ والاکرامِ
۳۱ مرداد ۰۳ ، ۱۲:۴۱