در روایت جناح راست موسوم به اصولگرا حذف شهید سپهبد-
قرنی از فرماندهی ارتش ایران بخاطر تمایل بر نابودی فیزیکی
موافقان جدایی کردستان از مملکت توسط شادروان مهندس
مهدی بازرگان صورت گرفته که اصولا آدم ترسو و متمایل
به سازش با امریکا و نیز اقمار داخلی تقویت شده ایشان از
جمله برخی از اکرادبوده اند.
اما این تفسیر برآمده از روحیه
ایدئولوژیک پاشنه آشیل و بقول طلبه ها ان قلت مهم و
بارز هم دارد و آن اینکه:فرمانده دژبان ارتش وقت یکی از
سودجو و ابن الوقت ترین چهره های برضد مهندس بازرگان
بود و اگر او فرد صرفا خودخواه و مصلحت طلبی بوده چرا باید
با اسرار به کنارگذاشتن سپهبدقرنی عملا در تقویت این
فرد ناجور ذکرشده بر آن نهاد مهم نظامی رضایت می داد
و جهت خویش اصطلاحا بلای جان می خرید.
حقیقتا هم قرنی و نیز بازرگان راست می گفتند!؟
بلاشک باید که قدرت مقاومت از جدایی طلبان کردستان
گرفته می شود و همزمان از دو طریق حمله بر ایشان در کنار
ایجاددیالوگ و گفتگو با ایالات متحده جهت قطع کمک تسلیحاتی
به آنها منافع ملی تامین می گشت
اما صد افسوس که فضای تحت تاثیر گفتمان چپ جهانی آن دوره
چنین چیزی را خواستن همزمان خدا و خرما تفسیر و نکوهش می کرد
درحالی که از بهر سیاست مدار و ارتشی مومن هم البته غیرچهارده معصوم
(علیهم السلام)هیچ جای ننگ نیست بلکه همه نماد شرف و شعور است
