ضرب المثل است:کوری عصا کش کور دگرشود
منصورارضی مداح همفکر جناح راست با استناد به این بخش نقل نهضت
حسینی و مقتل عاشورا مدعی فحش دادن حضرت امام حسین(ع) به
ابن زیاد شد:
ألَا وَ إِنَّ الدَّعِی ابْنَ الدَّعِی قَدْ رَکَزَ مِنَّا بَینَ اثْنَتَینِ بَینَ الْمِلَّةِ [السَّلَّةِ] وَ الذِّلَّةِ وَ هَیهَاتَ مِنَّا الدَّنِیئَةُ
در حاشیه و نقد دیگرانی غالبا اصولگرا با محوریت پندار خویش از مفهوم کلی
عدم توهین به مقدسات (من جمله برای عامه مذهبان شهروند ایران) چنین تفسیری را
راعین بی سوادی شمردند و به مزمت آن مشغول گشتند
خوب حقیر در این متن دنبال بحث بر انتقاد وارده به منصور ارضی نیستم چنانکه
استدلال آبکی او که فرق کنایه و توهین در کلام معصوم(ع) را تمیزنمی دهد جای
سخن ندارد.
مخاطب بنده اما فقط مردم عاشق آل الله (علیهم السلام) هستند که احتمالا دراین
میانه و حاصل گرد و خاک چنین جریانی از اردوگاه عناصر پر رنگ سیاسی دیانت-
شان است که احتمالا گرفتار بد فهمی شود.
روز عاشورا یکی از اصحاب حسین بن علی(ع)و 72تن شهدای کربلا به عثمان خلیفه
سوم عامه فحش داد و حضرتش درعین شنیدن چنان حرف هایی که حکم رجز
جنگی داشت به مزمت گوینده نپرداخت و بر فعل وی عملا چراغ سبز نشان دادند.
یعنی شرعا اگر تقیه جواب نداد تا آنجا که نیت کشتن شیعه ای توسط عثمانی
جماعت پیش آمد فحش راس عقیدتی آنها و آزردن شان به چنین ابزاری
بلامانع می باشد.
پس امام حسین(ع)شخصا توهین نکرد چون دون شخصیت والای او است اما طبق
آیه:لَا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ ۚ وَکَانَ اللَّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا.آیه148نساء
مانع توهین غیرمعصوم مظلوم هم نشد
